Trouwen

Groot feest bij onze taalklassen, want een van onze juffen ging trouwen.

Uiteraard hebben wij ons goed voorbereid op deze mooie dag. Met de woordenschatlessen hebben we het over trouwen gehad. Over jurken, eten, tradities. We hebben heel wat afgeknutseld rondom dit leuke thema. Toen de datum bekend werd en we wisten wanneer de juf en haar kersverse man op school langs zouden komen, zijn we begonnen met een liedje instuderen.

Op het liedje van Flamingo hebben we een eigen tekst gemaakt. Het dansje kenden de leerlingen wel, de tekst was nieuw. Gelukkig hebben we twee weken kunnen oefenen. We hebben ook mooie bloemen gemaakt en deze aan bogen bevestigd waar het bruidspaar onderdoor mocht lopen.

Mooi om te zien dat een bruiloft, in welke cultuur dan ook, altijd een hoop vreugde met zich meebrengt. De kinderen leefden echt toe naar het moment dat de juf zou komen ‘trouwen’ op school. De ontvangst was dan ook in de wijde omgeving hoorbaar. Kinderen riepen, joelden en maakten voor hun een normaal geluid; zaghrata, het mooie, luidde ‘joel’geluid dat vrouwen maken tijdens gebeurtenissen waar ze blij van worden, zoals een bruiloft. Het bruidspaar werd naar de klas geleid. Hier is de ceremonie nog even dunnetjes overgedaan in het bijzijn van alle leerlingen. We hebben hierna uit volle borst het liedje voor de juf gezongen, de kinderen stonden echt te glunderen van trots. En de juf in haar mooie witte trouwjurk natuurlijk ook.

Bruiloften worden heel verschillend gevierd in de wereld, maar er zijn ook veel overeenkomsten. Liefde is namelijk universeel. Net zoals de reactie van kinderen universeel is op een kus van de juf en haar man. Inderdaad een hoop gegiechel.

De woorden van het thema ‘trouwen’ zijn ontzettend goed blijven hangen. Niet altijd is het even gemakkelijk om het concreet te maken voor de leerlingen, maar deze keer is het prima gelukt!